‘Ik hou van reizen, ik hou van mensen’

Annemieke, mag ik je vragen om een korte introductie? ‘Met plezier! Na mijn opleiding aan de Hogere Hotelschool in Den Haag heb ik een periode in het buitenland gewerkt, met name een tijd in Mexico, en ik heb bij de Olympische Spelen in Barcelona voor werk gezeten. Vervolgens ben ik aan de slag gegaan bij een incoming touroperator, Delta Travel Service, om vervolgens bij Transavia te gaan werken om bij reisbureaus in Nederland de airline te promoten. Bij Transavia kwam ik vervolgens terecht op een afdeling die mede-verantwoordelijk was voor de verhuur van speciale charters. Samen met Ton van de Merwe, een icoon op dat gebied. Marijke was namens GI Travel klant. Er was al snel een klik en op een gegeven moment heeft dat geleid tot een overstap. Marijke: ‘En geen seconde spijt van gehad, het was toen al een logische keuze. Na al die jaren word je natuurlijk ook een beetje familie van elkaar. Annemieke is een hele gedreven vakvrouw.’ Annemieke: ‘Het is de leukste baan die er is. Marijke gaf me alle ruimte om hier te groeien. Zelfs toen ik er al een tijd zat, en ik me eens bedacht wat ik misschien meer of anders wilde...maar dan kwam ik toch tot de conclusie dat ik de leukste job had. Ik hou van reizen, doe graag projecten, stuur een leuk team aan, . Marijke was altijd veel en geïnteresseerd op pad, in binnen- en buitenland. Je gaat dat niet anders invullen nu? Annemieke: ‘Het is een voorrecht om Marijke op te volgen en ik denk juist dat die inzet heel goed was, is en blijft. Als we uit de crisis zijn zal ik me ook sterk maken om naar presentaties te gaan, fam-trips etc. En Marijke zal daar ook een rol in hebben uiteraard als onze ambassadeur en als vakvrouw.’ Van Marijke is haar reislust bekend, wat is jouw passie voor reizen Annemieke? ‘Allermooiste wat er is! Ik heb veel gereisd, veel in het buitenland gewerkt, veel met klanten op reis geweest. Een manager is niet alleen een manager maar ook een meewerkend voorman. Dus samen met collega’s grote en kleine accounts gedaan. ANVR-congressen, een aantal mooie grote incentives, heerlijk.’

Marijke, we kennen je als boegbeeld van GI Travel, maar hoe ben jij in het vak gerold? ‘Nou ja, het grappige, ik heb natuurlijk helemaal geen toeristische opleiding gehad. Ik ben begonnen bij een importeur van landbouwtractoren en scheepsdieselmotoren. Heel leuk. Ik moest daar heel veel Frans spreken, ik spreek dat vrij aardig. We hadden veel boeren en landbouwbedrijven als klant. Ik organiseerde als spin in het web daar alle events, de dealerdagen en de incentives, als ze genoeg tractoren hadden verkocht, dus dat was een eerste kennismaking als het ware.' 'Bij een incentive heb ik bij Martinair voor het eerst een heel vliegtuig gehuurd, toen gingen we met 100 tractorendealers op reis vanaf Schiphol Oost, ik moet er nog een foto van hebben thuis dat we met al die boeren voor het vliegtuig staan. We vlogen naar Frankrijk, naar de tractorfabriek van Renault. In de buurt van Le Mans meen ik. Dan zat ik daar met al die mannen – het waren zo goed als alleen maar mannen – in het hotel die dan aan mijn kamerdeur kwamen kloppen en vragen wat sigaar in het Frans was. Heel leuk, erg veel van geleerd. Daar is de liefde voor het reizen begonnen. Events, personeelsfeesten organiseren met allerlei types mensen, van de schoonmakers van de tractoren, directie, van de werkplaats, heel gemêleerd en daar moest je dan wat leuks voor verzinnen.' ‘Na een korte tussenstop bij een bedrijf dat bedrijfswagens en bussen importeerde, weer even terug op het eerste nest en een job bij een nogal ambtelijke branchevereniging, zag ik opeens een advertentie van NRV Holiday, dat uiteindelijk resulteerde in een baan waar ik echt het vak heb geleerd. Het was één van de oudste reisbedrijven, voortkomend uit de Nederlandse Reisvereniging die op een gegeven moment had besloten ook touroperating te gaan doen, ze hadden niet veel geld. Heel veel mensen zijn bij NRV Holiday begonnen. Zeker in die tijd was het ook een vooruitstrevend bedrijf, we waren de eerste met een programma op India, als eerste op Portugal. Ik ben daar in 1982 begonnen. ‘

Was je er snel verknocht aan? Het reizen, de andere culturen? Marijke: ‘Jazeker, maar ik was altijd al verknocht aan reizen. Ik ben er mee opgegroeid, mijn vader ging als eerste een rondreis maken door Italië, door Israël en andere landen. Mijn ouders gingen op reis toen veel andere mensen dat nog niet deden’. Wat deden je ouders? Marijke: ‘Mijn vader had de leiding over een aantal bedden- en meubelzaken in Den Haag. Hij had wel een goede baan. Maar hij ging ook graag zonder ons op reis (lacht). Dan zei hij tegen mijn moeder: ‘Ga jij dan lekker met de kinderen in de zomer drie weken naar Italië met de auto’. Deden we, reed mijn oudste broer. Een grote bungalowtent aan het Comomeer. Prachtig. En na NRV? Marijke: ‘Op een gegeven moment ging ik weg bij NRV en ben ik door een oud-directeur van NRV gevraagd een reisbureau(-keten) op te zetten. Ik heb het reisbureau in Scheveningen opgericht. Eerst wilde ik het maar even doen, maar ik vond dat eigenlijk zo leuk...ik zat daar achter de balie en verkocht als een tierelier reizen. Mijn baas zag dat en vroeg of ik niet meer reisbureaus wilde runnen dus ben ik directeur reisbureaus Central Holland Travel geworden. Ik wist niet alles, maar ik leerde snel. Andere tijden nog... Marijke: ‘Leuke tijden ook, ook nog zonder computer. We deden het anders. Op een gegeven moment zei ik tegen die meiden dat we een systeempje moesten gaan ontwikkelen zodat we wisten wat iemand drinkt. Voor alle klanten die vaak kwamen had ik een lijstje opgehangen in de keuken met hun wensen voor koffie en thee. Als er dan een binnenkwam, vroeg ik of ze koffie wilden en dan rende ik weg voordat ze konden zeggen wat ze erin wilden. Kwam ik terug en dan zei ik: ‘het was toch alleen met suiker he?’ Dan konden we niet meer stuk. En zo hadden we allerlei leuke ideeën die we uitvoerden. Na een aantal jaren wist ik alles van reisbureaus. Dat was wel een overwinning, dat ik het vak mezelf heb aangeleerd. Ik houd van mensen en ik houd van verkopen.’ ‘Op een gegeven moment werd het bedrijf overgenomen door Arke. Daar kreeg ik een regio reisbureaus onder mijn hoede. Wel moest ik afscheid nemen van de verkoop. Maar toen kwam Holland International erbij en was opeens alles dubbel. Een heel ander DNA. Uiteindelijk kreeg ik regio West met een dertigtal reisbureaus maar dan word je langzamerhand een HR-manager.’ Ik werd toen al snel benaderd door Peter Felderhoff, mijn oude baas van Central Holland Travel. Er zou een baan vrijkomen bij de Travel Unie, als verantwoordelijke voor de groepsreizen. De man bleef maar bellen, en uiteindelijk wilde ik toch meer het commerciële aspect. Afijn, ik op sollicitatie bij René, die ik uiteraard nog kende uit mijn NRV-tijd. Maar ja, die zei: ‘van jou hoef ik niets te weten, ik ken je en weet wat je kan’. Ik had de baan, dat was in 1996-1997. Het heette toen nog Group en Incentive Travel Management. En de rest is geschiedenis...